Ut scimus, ab annis 1990, technologia WDM (World Multiplexing Device) ad nexus fibrae opticae longas, centena vel etiam milia chiliometrorum, adhibita est. Plerisque regionibus patriae, infrastructura fibrae est res pretiosissima, dum sumptus partium transceptoris relative humilis est.
Attamen, cum explosione celeritatum datorum in retibus sicut 5G, technologia WDM magis magisque momenti fit etiam in nexus brevis distantiae, quae in voluminibus multo maioribus explicantur et ideo magis sensibiles sunt ad sumptum et magnitudinem coetuum transceptorum.
Hae retia adhuc in milibus fibrarum opticarum monomodalium nituntur, quae per canales multiplexationis divisionis spatii paralleliter transmittuntur, cum ratibus datorum relative parvis, ad summum paucorum centum Gbit/s (800G) per canalem, et paucis applicationibus possibilibus in classe T.
Attamen, in futuro proximo, notio parallelisationis spatialis communis mox limites suae scalabilitatis attinget, et parallelisatione spectrali fluxuum datorum in singulis fibrae supplenda erit ut ulteriores incrementa in celeritatibus datorum sustineantur. Hoc spatium novum applicationis pro technologia WDM aperire potest, in quo maxima scalabilitas secundum numerum canalum et celeritatem datorum maximi momenti est.
In hoc contextu,generator pectinis frequentiae opticae (FCG)Munus primarium agit ut fons lucis compactus, fixus, multi-longitudinis undae, qui magnum numerum vectorum opticorum bene definitorum praebere potest. Praeterea, commodum praecipue grave pectinum frequentiarum opticorum est quod lineae pectinum intrinsece aequidistant in frequentia, ita requisitum zonarum custodiarum inter canales relaxans et moderationem frequentiae vitans quae requireretur pro linea singulari in schemate conventionali utens serie laserorum DFB.
Notandum est haec commoda non solum ad transmissores WDM sed etiam ad receptores eorum pertinere, ubi ordines oscillatorum localium discretorum (LO) uno generatore pectinis substitui possunt. Usus generatorum pectinis LO processum signorum digitalium pro canalibus WDM ulterius facilitat, ita complexitatem receptorum minuens et tolerantiam strepitus phasis augens.
Praeterea, usus signorum pectinis LO cum phasis-locking ad receptionem parallelam cohaerentem etiam permittit ut forma undae temporalis totius signi WDM reconstruatur, ita compensans impedimenta causata a nonlinearitatibus opticis in fibra transmissionis. Praeter haec commoda conceptualia transmissionis signorum pectinis fundatae, magnitudo minor et productio massalis sumptibus parcis etiam maximi momenti sunt pro futuris transceptoribus WDM.
Quapropter, inter varia generatorum signorum pectinorum notiones, instrumenta scalae microplagulae (microplagulae) magni momenti sunt. Cum circuitibus integratis photonicis valde scalabilibus ad modulationem, multiplexationem, directionem et receptionem signorum datorum coniunguntur, talia instrumenta clavem ad transceptores WDM compactos et valde efficaces habere possunt, qui magnis quantitatibus parvo pretio fabricari possunt, cum capacitatibus transmissionis usque ad decem Tbit/s per fibram.
Figura sequens schema transmittoris WDM depingit, qui pectinem frequentiae opticae FCG ut fontem lucis multi-longitudinis undae adhibet. Signum pectinis FCG primum in demultiplexore (DEMUX) separatur, deinde modulatorem electro-opticum EOM intrat. Per hoc signum modulationi amplitudinis quadraturae QAM provectae subicitur, ut efficientia spectralis optima (SE) fiat.
Ad exitum transmissoris, canales in multiplexor (MUX) recombinantur et signa WDM per fibram monomodalem transmittuntur. Ad finem recipientem, receptor multiplexans per divisionem longitudinis undae (WDM Rx) oscillatorem localem LO secundi FCG ad detectionem cohaerentem multi-longitudinis undae utitur. Canales signorum WDM ingressus demultiplexore separantur et ad seriem receptorum cohaerentem (Coh. Rx) transmittuntur, ubi frequentia demultiplexans oscillatoris localis LO ut referentia phasis pro quolibet receptore cohaerente adhibetur. Effectus talium nexuum WDM manifeste magna ex parte a generatore signorum pectinis subiacenti pendet, praesertim latitudine lineae opticae et potentia optica per lineam pectinis.
Scilicet, technologia pectinis frequentiarum opticarum adhuc in statu evolutionis est, et eius applicationes et magnitudo mercatus relative parvae sunt. Si impedimenta technica superare, sumptus reducere et firmitatem augere potest, tum applicationes scalae in transmissionibus opticis assequi poteris.
Tempus publicationis: XXI Novembris, MMXXIV